Η κλίση των ρημάτων-Konjugation der Verben
Τι πρέπει να ξέρετε για την κλίση των ρημάτων.
Η κλίση των γερμανικών ρημάτων είναι σχετικά απλή.
Σχεδόν όλα τα ρήματα στο απαρέμφατο έχουν την κατάληξη-en (lieben, malen, spielen).
Στα λεξικά βρίσκουμε πάντα τα γερμανικά ρήματα στην απαρεμφατική τους μορφή.
Η κλίση των ρημάτων στον ενεστώτα δεν είναι και τόσο δύσκολη.
Σχεδόν όλα τα ρήματα παρουσιάζουντις ίδιες καταλήξεις.
Οι μόνες εξαιρέσεις είναι τα βοηθητικά ρήματα (1και 3 ενικό πρόσωπο)
και τα ανώμαλα ρήματα, καθώς και τα ρήματα των οποίων o χαρακτήρας είναι s, β, x ή z.
Παράδειγμα
Το ρήμα lernen= μαθαίνω, μελετώ (λέα(ρ)νεν*(το ρ μέσα στη λέξη προφέρεται μεταξύ α+ρ)
Απαρέμφατο lernen
Aφαιρούμε από το απαρέμφατο την κατάληξη -en
και προσθέτουμε τις καταλήξεις του ενεστώτα
στο θέμα lern
Οι καταλήξεις : -e,-st,-t,-en,-t,-en
Συνεπώς η κλίση του lernen στον ενεστώτα μαζί με τις προσωπικές αντωνυμίες σχηματίζεται
όπως στον παρακάτω πίνακα:
Κατάφαση
ich lern-e
|
Ιχ λέαρνε
|
Εγώ μαθαίνω
|
Du lern-st
|
Ντου λέαρνστ
|
Εσύ μαθαίνεις
|
Er lern-t
|
Εα(ρ) λέαρντ
|
Αυτός μαθαίνει
|
Sie lern-t
|
Ζι λέαρντ
|
Αυτή μαθαίνει
|
Es lern-t
|
Ες λέαρντ
|
Αυτό μαθαίνει
|
Wir lern-en
|
Βια(ρ) λέαρνεν
|
Εμείς μαθαίνουμε
|
Ihr lern-t
|
Ια(ρ) λέαρντ
|
Εσείς μαθαίνουμε
|
Sie lern-en
|
Ζι λέαρνεν
|
Αυτοί μαθαίνουν
|
Ερώτηση
Στην ερώτηση αντιστρέφουμε τη θέση του ρήματος με της αντωνυμίας.
Lerne ich ?
|
Λέαρνε ιχ;
|
Μαθαίνω εγώ;
|
Lernst du?
|
Λέαρνστ ντου;
|
Μαθαίνεις εσύ;
|
Lernt er?
|
Λέαρντ εα(ρ)
|
Μαθαίνει αυτός
|
Lernt sie?
|
Λέαρντ ζι ;
|
Μαθαίνει αυτή;
|
Lernt es?
|
Λέαρντ ες
|
Μαθαίνει αυτό;
|
Lernen wir?
|
Λέαρνεν βια(ρ)
|
Μαθαίνουμε εμείς;
|
Lernt ihr?
|
Λέαρντ ια(ρ)
|
Μαθαίνετε εσείς;
|
Lernen sie?
|
Λέαρνεν ζι ;
|
Μαθαίνουν αυτοί;
|
Άρνηση
Στη άρνηση προσθέτουμε μετά το ρήμα το nicht.
Ich lerne nicht
|
Ιχ λέαρνε νιχτ
|
Εγώ δεν μαθαίνω
|
Du lernst nicht
|
Ντου λέαρνστ νιχτ
|
Εσύ δεν μαθαίνεις
|
Er lernt nicht
|
Εα(ρ) λέαρντ νιχτ
|
Αυτός δεν μαθαίνει
|
Sie lernt nicht
|
Ζι λέαρντ νιχτ
|
Αυτή δεν μαθαίνει
|
Es lernt nicht
|
Ες λέαρντ νιχτ
|
Αυτό δεν μαθαίνει
|
Wir lernen nicht
|
Βια(ρ) λέαρνεν νιχτ
|
Εμείς δεν μαθαίνουμε
|
Ihr lernt nicht
|
Ια(ρ) λέαρντ νιχτ
|
Εσείς δεν μαθαίνετε
|
Sie lernen nicht
|
Ζι λέαρνεν νιχτ
|
Αυτοί δεν μαθαίνουν
|
Παρατηρούμε ότι στο τρίτο ενικο πρόσωπο σε όλα τα γένη ( er, sie, es)
έχουμε την ίδια κατάληξη με το β' πληθυντικό πρόσωπο (ihr),
όπως και το α' πληθύντικό με το γ' πληθυντικό πρόσωπο (wir, sie).
Για να μην συγχέουμε τα ρήματα με την ίδια κατάληξη συνοδεύουμε το ρήμα
είτε με το όνοματου προσώπου στο οποίο αναφέρεται το ρήμα,
είτε με προσωπική αντωνυμία .
Το πρόσωπο - προσωπική αντωνυμία είναι πάντα σε αυτή την περίπτωση σε ονομαστική πτώση (υποκείμενο)
Οπως και στα ελληνικά το ρήμα συνοδεύεται από ένα υποκείμενο.
Π.χ Δεν μπορούμε να πούμε "spricht "(μιλάει)
είτε θα πούμε "Anna spricht" Η Άννα μιλάει
είτε θα πούμε "Sie spricht" Αυτή μιλάει
Η κλίση του πρώτου προσώπου - Konjugation der 1.Person
Εδώ θα πρέπει να κάνουμε το διαχωρισμό μεταξύ πρώτου ενικού και
πρώτου πληθυντικού προσώπου.
ο ενικός χρησιμοποιείται για να αποδώσει ένα μόνο πρόσωπο ενώ
ο πληθυντικός τουλάχιστον δύο ή και περισσότερα.
Ενικός - Singular
Χρησιμοποιούμε το πρώτο ενικό πρόσωπο, όταν μιλάμε για τον εαυτό μας (ich-εγώ)
Ich lerne Deutsch. Εγώ μαθαίνω γερμανικά.
Ich habe zwei Kinder. Εγώ έχω δύο παιδιά.
Πληθυντικός - Plural
Χρησιμοποιούμε το πρώτο πληθυντικό πρόσωπο, όταν μιλάμε για τον εαυτό μας
και άλλα πρόσωπα (wir-εμείς)
Wir lernen Deutsch. Εμείς μαθαίνουμε γερμανικά.
Wir haben zwei Kinder. Εμείς έχουμε δύο παιδιά.
Η κλίση του δεύτερου προσώπου - Konjugation der 2. Person
Το δεύτερο πρόσωπο είναι ο συνομιλητής μας. Συνήθως είναι μέλη της οικογένειας
μας ή φίλοι μας. Είναι δηλαδή πρόσωπο ή πρόσωπα με τα οποία υπάρχει οικογενειακή
ή φιλική σχέση και η ανάλογη οικειότητα.
Σε πρόσωπα που δεν υπάρχει η παραπάνω σχέση χρησιμοποιούμε στη γερμανική
το τρίτο πληθυντικό πρόσωπο και όχι το δεύτερο όπως συμβαίνει στην ελληνική ,
όπως θα δούμε παρακάτω.
Ενικός - Singular
Χρησιμοποιούμε το δεύτερο ενικό πρόσωπα όταν ο συνομιλητής μας είναι ένας.( εσύ - du)
Lernst du Deutsch? Εσύ μαθαίνειςγερμανικά;
Hast du Kinder? Εσύ έχεις παιδιά;
Πληθυντικός - Plural
Χρησιμοποιούμε το δεύτερο πληθυντικό πρόσωπο, όταν συνομιλούμε με περισσότερους
από έναν.(εσείς - ihr)
Lernt ihr Deutsch ? Εσείς μαθαίνετε γερμανικά;
Habt ihr Kinder? Εσείς έχετε παιδιά;
Σε αυτό το σημείο επαναλαμβάνω πως στην γερμανική γλώσσα όταν θέλουμε
να χρησιμοποιήσουμε πληθυντικό ευγένειας
είτε σε ένα είτε σε περισσότερα πρόσωπα δεν χρησιμοποιούμε το β πληθυντικό
πρόσωπο όπως στην ελληνική αλλά το γ πληθυντικό.
Επίσης όταν θέλουμε να ρωτήσουμε τον συνομιλητή ή τους συνομιλητές μας,
εάν επιθυμεί να χρησιμοποιήσουμε β πρόσωπο (στα ελληνικά λέμε να μιλήσουμε στον ενικό)
χρησιμοποιούμε το ρήμα duzen.( Darf ich duzen? Μπορώ
να σου μιλώ στον ενικό ;)
Η κλίση του τρίτου προσώπου - Konjugation der 3.Person
Χρησιμοποιούμε το τρίτο πρόσωπο για πρόσωπα, καταστασεις ή πραγματα
για τα οποία μιλάμε και διακρίνονται με σύμφωνα με το γένος σε αρσενικά,
θηλυκά ή ουδέτερα και σύμφωνα με τον αριθμό σε ενικό και πληθυντικό.
Όταν θέλουμε να παραλείψουμε το ουσιαστικό το αντικαθιστούμε με την ανάλογη
προσωπική αντώνυμία.
Singular - Ενικός
Maskulinun - Αρσενικό
Η προσωπική αντωνυμία "er " χρησιμοποιείται για πρόσωπα ή πράγματα αρσενικού γένους
Thomas schreibt einen Brief.Ο Τόμας γράφει γράμμα.
Er schreibt einen Brief. Αυτός γράφει γράμμα.
Femininum - Θηλυκό
Η πρoσωπική αντωνυμία "sie" χρησιμοποιείται για πρόσωπα ή πράγματα θηλυκού γένους
Anna ist noch jung. Η Άννα είναι ακόμα νέα.
Sie ist noch jung. Αυτή είναι ακόμα νέα.
Neutrum - Ουδέτερο
Η προσωπική αντωνυμία "es" χρησιμοποιείται για πρόσωπα ή πράγματα ουδέτερου γένους
Das Baby ist blond. Το μωρό είναι ξανθό
Es ist blond. Αυτό είναι ξανθό
Η απρόσωπη αντωνυμία "man"
Χρησιμοποιούμε την απρόσωπη αντωνυμία "man" σε δηλώσεις γενικού περιεχομένου.
Hier darf man nicht rauchen. Εδώ δεν επιτρέπεται το κάπνισμα
Man wird eines Tages die Wahrheit erfahren . Θα αποκαλυφθεί η αλήθεια μια μέρα.
Plural - Πληθυντικός
Στον πληθυντικό αριθμό και για τα τρία γένη χρησιμοποιούμε την προσωπική αντωνυμία "sie"
Thomas und Anna wollen heiraten. Ο Τόμας και η Άννα θέλουν να παντρευτούν.
Sie wollen heiraten. Αυτοί θέλουν να παντρευτούν.
Ο πληθυντικός ευγένειας - Die Hoflichkeitsform
Όπως είδαμε και προηγουμένως για τον πληθυντικό ευγένειας στη γερμανική γλώσσα
χρησιμοποιούμε το τρίτο πληθυντικό πρόσωπο σε αντίθεση με την ελληνική
που χρησιμοποιούμε το δεύτερο. Δηλαδή χρησιμοποιούμε την αντωνυμία "Sie
" με κεφαλαίο "S"
Χρησιμοποιούμε τον πληθυντικό ευγένειας σε αγνώστους, σε μεγαλύτερους,
σε ανθρώπος με τους οποίους δεν έχουμε προσωπική σχέση ή την απαραίτητη οικειότητα
για να μιλήσουμε στον ενικό.
Όπως υπάρχει για την έκφραση "μιλώ στον ενικό" το ρήμα "dutzen", έτσι υπάρχει και για την
εκφραση" μιλώ στον πληθυντικό" το αντίστοιχο ρήμα "sietzen"
Ο πληθυντικός ευγένειας κλίνεται όπως το τρίτο πληθυντικό πρόσωπο και είναι το
ίδιο, είτε ο συνομιλητής μας είναι ένας είτε περισσότεροι.
π.χ Είτε απευθυνόμενοι σε κάποιο κύριο ή κυρία είτε σε περισσότερους
" Είστε πάντα ευπρόσδεκτος-η-οι"
ο πληθυντικός ευγένειας είναι ένας:
"Sie sind jederzeit willkomen"