Συνέχεια απο το Ψηλά το κεφάλι ...
Έχω χάσει τη μάχη με την μιζέρια.
Βουλιάζω στον καναπέ μαζί της και περιμένω με μια ηδονική προσμονή
να ακούσω το κακό που θα γίνει χειρότερο και το χειρότερο
αβάσταχτο.
Εγώ περιμένω και βουλιάζω.
Και όλα είναι εντάξει στον καινούριο μου κόσμο.
"Οικονομική κρίση, ακρίβεια, φτώχεια"
Βουλιάζω είμαι εντάξει.
"Ύφεση, απολύσεις, ανεργία"
Βουλιάζω περισσότερο. Έιμαι εντάξει.
"Απελπισία, πείνα, αυτοκτονίες"
Αυτοκτονίες ; Δηλαδή Θάνατος ;
Ανασηκώνομαι. ΘΑΝΑΤΟΣ ;
Όπως σας είπα στο προηγούμενο η μιζέρια έχει λαμπρές γενετικές συστάσεις
Και εγώ
Και όταν λεω εγώ, εννοώ εσύ.
Είμαι κόρη του φωτός και της ανάστασης .
Εκεί που κατοικώ δεν εχει θέση η επιθυμία για το θάνατο .Όχι
Σηκώνομαι και πλένω το πρόσωπό μου απο την
παράλυση.
Ξεχνώ αυτά που δεν έχω και θυμάμαι αυτά που μπορώ
Και κάπως έτσι κερδίζονται οι μάχες
Κάνοντας αυτό πού εγώ μπορώ καλύτερα.
Και όταν λέω εγώ, ξέρεις πια πως εννοώ εσύ.
Εγώ κέρδισα τη μάχη. Δεν την έχασε η μιζέρια
Την κέρδισα ΕΓΩ
info@krisisbazaar.com